انسان آرمانی در رامایانه و شاهنامه

  انسان آرمانی در حماسه‌های اقوام کهن، در وجود قهرمانان حماسه‌ها متجلی می‌شود، که هر یک از آنان بازتاب تفکر و ارزش‌های اخلاقی جامعة خویشتن است. حماسه سرایان بزرگی چون والمیکی و فردوسی در اثر خود به خلق چنین انسان آرمانی پرداخته‌اند. قهرمانان رامایانه و شاهنامه در واقع انسان را در مراتب گوناگون خویش نشان می‌دهند. در بررسی ویژگی‌های شخصیتی چنین انسان آرمانی، صفاتی چون خداپرستی، خردمندی، دادگری، بی‌نیازی، وفاداری، خیرخواهی و دوراندیشی بسیار بارز و برجسته‌اند. گر چه این ویژگی‌ها تا حدودی در هر دو اثر به‌طور یکسان یافت می‌شوند، اما هر کدام با توجه به پیشینة فرهنگی سرزمین خود بروزی متفاوت دارند. برخی ویژگی‌ها مانند وفاداری در انسان آرمانی رامایانه برجسته‌تر به چشم می‌آید، حال آن‌که فرهمندی ویژگی خاص انسان آرمانی شاهنامه است.